۱۰ اصطلاح رایج شبکه خانگی و معنی آنها

در اینجا برخی از رایج ترین اصطلاحات شبکه خانگی ، معنی آنها و دلایلی که باید بدانید آورده شده است. ما در دنیایی به هم پیوسته و فوق شبکه ای زندگی می کنیم. فناوری های جدید دائماً در بازار ظاهر می شوند. مگر اینکه دائماً اخبار شبکه ، محاسبات یا هکرها را بخوانید ، ممکن است اصطلاحاتی پیدا کنید که برای شما قابل درک نیستند. بنابراین ، در اینجا اصطلاحات رایج شبکه ، معنای آنها و مکانهایی که احتمالاً با آنها روبرو می شوید آمده است. پس همچنان با بیا تو اینجا همراه باشید .

۱٫ WLAN

WLAN مخفف Wireless Local Area Network است. یک شبکه محلی بی سیم دو یا چند دستگاه را از طریق توزیع بی سیم به هم وصل می کند. WLAN معمولاً در محدوده محدودی عمل می کند و فقط اتصال آن دستگاه ها را در محدوده خود فراهم می کند. هر دستگاهی که خارج از محدوده پوشش حرکت کند ، اتصال خود به شبکه را از دست می دهد. به احتمال زیاد شما WLAN را در خانه خود اداره می کنید: شبکه Wi-Fi خانگی خود. WLAN به یک شبکه محلی بی سیم اشاره دارد که دقیقاً همان شبکه Wi-Fi شما است.

۲٫ WPAN

WPAN مخفف Wireless Personal Area Network است. یک شبکه شخصی بی سیم (WPAN) شبکه ای را توصیف می کند که برای برقراری ارتباط بین دستگاه های درون فردی استفاده می شود. هنگامی که پشت میز خود با استفاده از ماوس بلوتوث ، هدفون بلوتوث و ماوس و صفحه کلید بی سیم نشسته اید ، از WPAN استفاده می کنید. وقتی تلفن همراه خود را از طریق بلوتوث به رایانه خود وصل می کنید ، به همین ترتیب است.

WPAN ارتباط بین دستگاهها را در مجاورت نزدیک توصیف می کند. با این حال ، این دستگاه همچنین می تواند به دستگاه هایی در محدوده وسیع تر اشاره کند ، یعنی از طریق شبکه محلی بی سیم متصل شده اند (برای اطلاعات بیشتر در مورد WLAN به بالا مراجعه کنید).

۳٫ پروتکل های IPV4 و IPV6

اینترنت از طیف وسیعی از پروتکل های استاندارد استفاده می کند که امکان برقراری ارتباط با شبکه را فراهم می کند. مجموعه پروتکل اینترنت با نام TCP/IP شناخته می شود که مخفف Transmission Control Protocol/Internet Protocol است. اولین نسخه اصلی TCP/IP پروتکل اینترنت نسخه ۴ (IPv4) بود. جانشین آن پروتکل اینترنت نسخه ۶ (IPv6) است ، اگرچه هر دو پروتکل در حال استفاده هستند. هر دو پروتکل انتقال داده ها را از طریق اینترنت تعریف می کنند. علاوه بر این ، نوع آدرس IP تعداد آدرس های پروتکل اینترنت (IP) موجود برای استفاده را مشخص می کند. به عنوان مثال ، احتمالاً آدرس های IP را مشاهده کرده اید که شبیه “۱۹۲٫۱۹٫۲۵۴٫۱” هستند.

مکان های خاص در اینترنت

این سری اعداد به مکان خاصی در اینترنت اشاره دارد. به هر سایت ، روتر و دستگاه متصل به اینترنت یک IP اختصاصی اختصاص داده شده است. IPv4 تعداد آدرس های IP موجود را به ۴،۲۹۴،۹۶۷،۲۹۶ محدود کرد. بسیار به نظر می رسد ، درست است؟ فرسودگی آدرس IPv4 مدتهاست که به پایان رسیده است ، در فوریه ۲۰۱۱٫ این به این دلیل است که IP های IPv4 به عنوان اعداد صحیح ۳۲ بیتی طراحی شده اند و تعداد آدرس های موجود را محدود می کند. برای توضیح مختصر به تصویر زیر مراجعه کنید. استاندارد IPv6 برای مقابله با این مشکل با معرفی آدرس های IP هگزادسیمال ۱۲۸ بیتی راه اندازی شد و فضای اینترنت ۳،۴۰۰،۰۰۰،۰۰۰،۰۰۰،۰۰۰،۰۰۰،۰۰۰،۰۰۰،۰۰۰،۰۰۰،۰۰۰،۰۰۰،۰۰۰،۰۰۰،۰۰۰ را برای اینترنت فراهم کرد. آدرس IP IP6 با IPv4 خود نیز متفاوت است: ۴۵۳۲: ۱cb8: 75a3: 4942: 1771: 9e2c: 1350: 8331

در حالی که IPv6 گسترش آدرس IP مورد نیاز برای اینترنت سریع در حال توسعه را ارائه می دهد ، با IPv4 قابل همکاری نیست. این بدان معناست که IPv6 اساساً روی یک شبکه موازی کار می کند. با این حال ، بسیاری از دروازه های ترجمه IP در حال حاضر در حال کار هستند ، بنابراین نباید تفاوت زیادی را متوجه شوید.

۴٫ NAT

ترجمه آدرس شبکه بیشتر توسط روترها برای به اشتراک گذاشتن یک آدرس IP واحد (برای اطلاعات در مورد پروتکل های IPv4 و IPv6 به بالا مراجعه کنید) در چندین دستگاه استفاده می شود. اگر روتر بی سیم در خانه خود دارید ، احتمالاً از NAT استفاده می کند تا هر یک از دستگاه های متصل شما را قادر سازد تا از طریق یک دروازه به اینترنت دسترسی داشته باشند (برای اطلاعات بیشتر در مورد Gateways به زیر مراجعه کنید). از بیرون ، روتر شما فقط یک آدرس IP واحد دارد. روتر شما می تواند آدرس های IP جداگانه را به دستگاه های موجود در شبکه خانگی شما اختصاص دهد و یک شبکه محلی ایجاد کند.

۵٫ Gateway

Gateway به دستگاهی در شبکه شما اطلاق می شود که تردد را قادر می سازد آزادانه از یک شبکه به شبکه دیگر منتقل شود. روتر شما به عنوان یک دروازه کار می کند و به داده ها اجازه می دهد از اینترنت به دستگاه های متصل شما مسیریابی کنند.

۶٫ Packet

بسته معمولی ترین فرمت داده ای است که از طریق اینترنت منتقل می شود. نمی تواند حجم عظیمی از داده ها را ذخیره کند. حداکثر یک بسته می تواند ۶۵۵۳۵ بایت (یا ۰٫۰۶۵ مگابایت) اطلاعات را در خود جای دهد. با این حال ، بسته اینترنتی متوسط شما حتی به این بزرگی نخواهد بود. به طور معمول ، بسته های اینترنتی تنها ۱۵۰۰ بایت (۰٫۰۰۱۵ مگابایت) داده ذخیره می کنند.

یک بسته به طور سنتی شامل دو نوع داده است: اطلاعات کنترل و داده های کاربر. اطلاعات کنترل به داده هایی که شبکه برای تحویل داده های کاربر به آنها نیاز دارد اشاره می کند: آدرس مبدا و مقصد ، توالی اطلاعات و کدهای تشخیص خطا. داده های کاربر به داده های واقعی منتقل شده اشاره می کند ، مانند جستجوی وب سایت ، کلیک روی پیوند یا انتقال فایل.

۷٫ P2P

Peer-to-Peer به هر شبکه ای اشاره می کند که مستقیماً کاربران را در یک شبکه توزیع شده متصل می کند. هر رایانه متصل به عنوان همتا شناخته می شود. همسالان به طور همزمان کاربران و ارائه دهندگان شبکه هستند ، و به شبکه P2P اجازه می دهد تا فعالیتهای قدرتمندتری انجام دهد در حالی که برای همه کاربران متصل مفید است.

P2P به دلیل مشارکت در شبکه های اشتراک فایل ، که برخی از آنها محتوای مشترک قانون کپی رایت را نقض می کند ، بسیار شناخته شده است. با این حال ، اشتراک فایل P2P برای بسیاری از فعالیتهای قانونی نیز مورد استفاده قرار می گیرد زیرا توزیع وظایف آن به انتقال منابع کم حجم فایل های بزرگتر اجازه می دهد.

به عنوان مثال ، بسیاری از توزیع های لینوکس از P2P برای کاهش هزینه های عملیاتی استفاده می کنند ، در حالی که ارزهای رمزنگاری شده مانند بیت کوین از P2P برای اطمینان از یکپارچگی شبکه استفاده می کنند. علاوه بر این ، شبکه های متمرکز بر روی هم پوشانی و ناشناس مانند Tor و I2P نیز از مدل های همتا به همتا استفاده می کنند ، در حالی که ویندوز ۱۰ مایکروسافت از یک شبکه بهینه سازی Delivery Optimization استفاده می کند تا تحویل به روزرسانی را کارآمدتر کند.

۸٫ پروتکل ها: TLS/SSL – HTTPS

امنیت لایه حمل و نقل و سلف آن ، لایه سوکت امن ، بخش مهمی از امنیت داده های شما در اینترنت را تشکیل می دهند. آنها پروتکل های رمزنگاری هستند که به شما امکان می دهند داده های حساس را به طور ایمن با وب سایت های مختلف مانند پورتال های بانکداری آنلاین ، خرده فروشان و درگاه های دولتی ارتباط دهید. TLS/SSL با لایه بندی رمزگذاری بر روی پروتکل انتقال ابرمتن (HTTP) که همه ما برای مرور وب از آن استفاده می کنیم ، عمل می کند. این به ما پروتکل انتقال ابرمتن (HTTPS) می دهد ، که ممکن است هنگام دسترسی به بانک یا خرید از طریق خرده فروش آنلاین به آن توجه کرده باشید.

۹٫ DDoS DDoS

مخفف Distributed Denial of Service است. انکار خدمات توزیع شده نوعی حمله سایبری است که خدمات را با درخواست ها فرا می گیرد و آن را مجبور به آفلاین می کند. مهاجمان یک وب سایت ، سرویس یا بازی ویدئویی خاص را هدف قرار می دهند و سرورهایی را که از درخواست داده استفاده می کنند ، هجوم می آورند. تعداد درخواست ها می تواند به سرعت زیرساخت سرور میزبان سرویس را تحت تأثیر قرار دهد و آن را مجبور به آفلاین کند. DDoS همیشه مخرب نیست. اگر تعداد زیادی از کاربران سعی کنند به یک آدرس IP یکسان دسترسی داشته باشند ، می تواند سرور میزبانی وب سایت را بیش از حد بار کند و باعث شود دسترسی به سرویس ممنوع شود.

این محرومیت از خدمات ناخواسته زمانی اتفاق می افتد که یک وب سایت با پایگاه کاربر بزرگ به وب سایت بسیار کوچکتر پیوند می خورد. در واقع ، وقتی شخصی پیوند جالبی را به Reddit ارسال می کند و پایگاه کاربر در آن قرار می گیرد ، اغلب سایت کوچکتر را آفلاین می کند. این با محبت به “آغوش مرگ Reddit” معروف است. در هر زمان ممکن است چندین حمله DDoS در سراسر جهان اتفاق بیفتد. به احتمال زیاد وقتی آنها یک سرویس اصلی را آفلاین می کنند ، درباره آنها می شنوید ، اما می توانید از نقشه حمله دیجیتالی به عنوان تقریبی آنچه در جریان است استفاده کنید.

۱۰٫ DNS DNS

مخفف عبارت Domain Name System است. سیستم نام دامنه به این صورت است که رایانه های ما متن معمولی و روزمره ما را به آدرس های IP قابل خواندن شبکه ترجمه می کنند. وقتی muo.com را در نوار آدرس مرورگر خود تایپ می کنید و enter را فشار می دهید ، رایانه شما با سرور DNS آن تماس می گیرد. سرور DNS با آدرس IP مربوطه muo.com پاسخ می دهد ، متصل می شود و محتوای فناوری با شکوه را برای لذت شما نمایش می دهد.

شما می توانید سرورهای DNS خود را متفاوت از پیش فرض خود قرار دهید ، زیرا چندین ارائه دهنده جایگزین DNS وجود دارد ، مانند DNS عمومی Google یا OpenDNS. در برخی موارد ، تغییر به یک ارائه دهنده DNS جایگزین می تواند مزایای سرعت کمی را در هنگام بارگیری صفحات وب به همراه داشته باشد ، قابلیت اطمینان را با ارائه دهنده خدمات اینترنت خود افزایش داده و مزایای امنیتی بیشتری را ارائه دهد.

آموزش پروتکل های شبکه مفید است

برای یادگیری اصطلاحات رایج شبکه ، نیازی به گذراندن دوره کامپیوتر یا مهندس شبکه ندارید. اما در دنیای بسیار متصل ، درک برخی از اصطلاحات اساسی و متداول به شما کمک می کند تا به صورت آنلاین کنار بیایید. و با این مفاهیم بیشتر آشنا شوید تا درک درستی از این اصطلاحات داشته باشید .